'Gaan we het proberen?'
'Ja, laten we toch maar een poging wagen'.
Zo gezegd, zo gedaan. Om 16:00 echter lag Anne-Lynn nog te slapen en ik kreeg een beetje de kriebels. Kleine kinderen houden zich doorgaans niet echt aan de planning van de ouders, dus wat nu als de voedingen straks te dicht op elkaar zitten en ze geen honger heeft vlak voor we weggaan? En wat nu als ze straks wakker wordt en we moeten haar wakker houden omdat ze anders niet moe genoeg is om lang genoeg door te slapen... dan is ze misschien al te moe om vlak voor ons vertrek nog te eten...
17:30 Pizza in de oven
18:00 Papa en mama gaan eten. Anne-Lynn huilt, want ze heeft honger en is moe. Kijkt me met wanhopig rode oogjes aan. 'Nog even wachten schatje, mama moet nog drie punten pizza...
18:30 Anne-Lynn mag eten. 'Drink nog maar wat extra schatje en nu even niet zo moeilijk doen hoor!...'
18:45 Hebben we nog tijd voor een boertje? (mama kijkt op de klok) Sorry schat, vanavond geen boertje. Mama legt wel wat doeken klaar voor de buurvrouw mocht je je bed onderspugen... Krampjes? Sorry, ook vanavond even geen tijd voor...
18:50 Anne-Lynn ligt in bed en huilt nog wat na
18:55 Babyfoon naar de buurvrouw
19:00 Papa en mama zitten in de auto. Pfffff.
Tegen alle verwachtingen in waren we op tijd in de Heineken Music Hall. Sting was nog in geen Fields of Folly te bekennen. Natuurlijk waren we wel te laat voor een plekje op de tribune. Dat was dan weer jammer. Tot een man naast mij in alle wijsheid sprak: 'Ik was hier laatst voor een ander concert en toen was de hele tribune leeg. Je kunt wel zien dat dit eigenlijk een concert is voor de vorige generatie!'. Ik rechtte mijn rug en was blij dat ik een sta-plaats had!
Sting werd met luid gejuich ontvangen.
20:02 De buurvrouw: 'He Hoi, Jullie meisje ligt nog lekker te slapen! Dus genieten maar! Liefs Fem'.
En vervolgens ontving ook ik Sting met luid gejuich (Yes! Ze slaapt nog!!!).
De nummers volgenden elkaar snel op. Volgens mij allemaal bekende nummers, maar driekwart ervan kende ik niet. Gelukkig maar, dacht ik nog, want anders had ik waarschijnlijk wel op die tribune gezeten. Lang leve de 30-ers! (statistisch gezien in ieder geval langer dan de 40-ers of de 50-ers!).
20:58 De buurvrouw: 'Lieve schatten, het is hier nog steeds heerlijk rustig...alle kindjes op de oprit slapen. Ook jullie kleine meiske...'.
Deze kleine 'Message in a Bottle', dat alle kindjes op de oprit slapen en niet dat alle kindjes op de oprit slapen (?!), werd met grote opluchting ontvangen. En Sting voelde dat prima aan: 'Every Breath You Take' had hij het nog over...
22:05 De buurvrouw: 'En.... is Sting nog steeds in jubelstemming???? Hier geen gejubel maar rust..... geniet nog even!
Fijn!, al vond ik het al wel wat spannend worden.
Maar gelukkig is Sting ook de jongste niet meer en wilde blijkbaar ook niet al te laat naar bed. Om 22:15 was het concert toch nog vrij abrupt afgelopen en 22:20 zaten we in de auto.
In de auto zei ik nog tegen HJ: 'Het zal toch niet zo zijn dat we Anne-Lynn straks nog wakker moeten gaan maken voor haar laatste voeding?'.
Gelukkig was dat niet het geval.
23:07 De buurvrouw: 'Het meisje is net wakker, ik ben in jullie huis. Tot zo!'
Toen het sms-je binnenkwam reden we net de straat in.
Tien minuten later lag Anne-Lynn alweer, jaja, aan de tiet!!!
Tjonge, dat was me nog eens een ontspannen avondje!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten