... dat inmiddels 1 van Anne-Lynn haar bijoortjes is verwijderd?
Eind vorige week moesten we weer naar het ziekenhuis. Dr. Breugem zou onder plaatselijke verdoving 1 van Anne-Lynn haar bijoortjes verwijderen.
De assistente kwam ons halen in de wachtkamer en vertelde ons dat slechts 1 van de ouders mee naar binnen mocht. Haar advies: 'de sterkste ouder'.
We keken elkaar aan... Uiteindelijk vond HJ mij sterk genoeg...
Op weg naar de behandelkamer vroeg ik mij af waarom toch specifiek om 'de sterkste ouder' was gevraagd. Moest ik haar weer in de houtgreep leggen, zoals ik zo vaak op de IC heb gedaan? In dat geval zou het wel goedkomen, want op de IC ben ik ruimschoots geslaagd voor mijn examen 'houtgrepen en andere medische wantoestanden'. Als ik thuis zou toepassen wat ik daar allemaal heb geleerd... laat het consultatiebureau dat maar niet horen...
Anne-Lynn werd op het operatie-bed gelegd en er kwam een grote kar met zo'n groene lap, met allemaal van die instumenten die je ook in van die horror-film ziet.
Dr. Breugem pakte een grote spuit (verdoving) en vroeg me of ik daar wel tegen kon... 'Ja hoor' zei ik nog stoer 'ik ben wel wat gewend van de IC waar ze heeft gelegen'.
De verdoving vond Anne-Lynn vreselijk. Ik moest even een paar keer slikken.
En toen kwam er een hele grote glimmende schaar (formaat baby-nagelschaartje...)... en opeens begreep ik waarom 'de sterkste ouder' mee naar binnen had gemoeten. Dit was niet letterlijk bedoeld, maar figuurlijk... De schaar knipte zo een stuk van mijn kind af!!! Ik werd misselijk en dacht: als dit maar goed gaat, anders sta ik mooi voor l*l.
Er was bloed, ik voelde een geruststellende hand van de verpleegkundige op mn schouder en voor ik het wist lag ik op de grond... Eh, nee hoor, grapje!
Maar toch, leuk was anders. Het wondje werd gehecht en voor ik het wist stonden we weer buiten. Anne-Lynn was alles al lang weer vergeten, maar ik was toch wel onder de indruk. Daar sta je dan met je IC-ervaring. Daar heb je dus ook niets aan. Als het om je eigen kind gaat is elk pijntje er 1 te veel...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten